Simul

Simul — wat ‘samen’ betekent — is een compositie geboren uit een tijd waarin samenzijn intens werd gemist.

Geschreven tijdens de eenzaamheid van de pandemie, weerspiegelt dit stuk het verlangen naar verbinding dat die onzekere dagen kenmerkte.

In Simul ontmoeten twee werelden elkaar: de verfijnde elegantie van de westerse klassieke muziek en de diepe, emotionele rijkdom van de Perzische traditie.

Door deze samensmelting wordt Simul een dialoog — tussen culturen, tussen instrumenten, en uiteindelijk: tussen harten.